Koncert 20.06.2019

„Tylko Beethoven”– z cyklu „Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu”

Data: 20 czerwca 2019 godz. 19.00

Miejsce: Sala Koncertowa Radia Wrocław

Cena Biletu: parter – I miejsca – 90 zł , II miejsca – 70 zł , balkon plus strefa VIP – 150 zł (bufety gratis)

Ilość Miejsc: 500

Miejsca: Numerowane

Filharmonia Uniwersytecka we Wrocławiu zaprasza na niezwykły ze względu na repertuar, jak i wykonawców koncert p.t. „Tylko Beethoven” – z cyklu „Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu” w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Uniwersyteckiej. Gościem specjalnym koncertu jest mega gwiazda – Valentina Lisitsafortepian – USA, drugi raz w Polsce i pierwszy raz w koncercie muzyki Beethovena. Wybrane utwory nie były jeszcze wykonywane w Polsce łącznie na jednym koncercie.

Koncert Valentina Lisitsa Wrocław

Program koncertu:

Cz. I
Ludwig van Beethoven – VII Symfonia A-dur op. 92

Przerwa ok. 15 min.

Cz. II
Ludwig van Beethoven – V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73

Valentina Lisitsa – fortepian

Wykonawcy koncertu:

Valentina Lisitsa – fortepian, USA
Andrej Nikolaev – dyrygent, Szwecja – Opera Królewska w Sztokholmie
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej we Wrocławiu

INFORMACJE O WYKONAWCY:


Valentina Lisitsa

Viktor Kuznetsov
Valentina Lisitsa – nazywana także „Królową Rachmaninowa” jest nie tylko pionierką w dziedzinie promowania muzyki klasycznej w erze mediów społecznościowych, takich jak portal YouTube, ale co ważniejsze, jest pierwszą artystką klasyczną, która przekształciła swój sukces internetowy w globalną karierę koncertową w głównych ośrodkach muzycznych Europy, USA, Ameryki Południowej i Azji. Z ponad 180 milionami odsłon YouTube i około 400 000 subskrybentami jej kanału, Valentina Lisitsa jest jednym z najczęściej oglądanych klasycznych muzyków w Internecie, wykorzystując innowacje cyfrowe do realizacji artystycznych celów. Pod wrażeniem sukcesu osiągniętego w serwisie YouTube, włodarze Royal Albert Hall, w bezprecedensowym kroku, otworzyli podwoje słynnej Sali koncertowej dla londyńskiego debiutu Valentiny 19 czerwca 2012 roku. Spektakularny recital przed 8000 widzów w czerwcu 2012 roku stanowił przełom w rozwoju jej międzynarodowej kariery. Słuchacze mieli możliwość wcześniejszego głosowania online na preferowany przez siebie program, co stało się jednym ze „znaków towarowych” Valentiny Lisitsy. Wytwórnia DECCA zawarła z Lisitsą ekskluzywny kontrakt, w wyniku którego koncert w Rogal Albert Hall stał się pierwszym transmitowanym na żywo w jakości HD takim wydarzeniem na platformie Google. Zrealizowane nagranie było także międzynarodowym debiutem fonograficznym w portfolio artystki, ukazując się na całym świecie na CD i DVD.
Valentina Lisitsa – pianistka urodzona w Kijowie. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła już w wieku 3 lat. Studiowała w Konserwatorium w Kijowie pod kierunkiem Ludmilly Tsvierko. Wieloaspektowość jej olśniewającej gry sprawia, że Lisitsa czuje się swobodnie w rozległym repertuarze, od Bacha i Mozarta po Szostakowicza i Bernsteina; sam repertuar orkiestrowy obejmuje ponad 40 koncertów. Ma szczególne upodobanie do muzyki Rachmaninowa i Beethovena i każdego roku poszerza swój rozległy repertuar. Washington Post Online napisał o artystce: „To uderzające, że jej gra jest stosunkowo prosta. „Prosto” to nieodpowiedni termin na wirtuozerię. Nie rozrywa muzyki. Nie stara się kreować osobowości, a tym bardziej narzucić jej poprzez grę. Oferuje odbiór zasadniczo szczery i bezpośredni, gdy przeniknie się przez satynowe zasłony  gry „piano” i grzmoty „forte”. Czujesz, że słyszysz wybitnego wykonawcę, ale także dostajesz poczucie tego, czym jest ten kawałek, a nie jak gra go Lisitsa. Byłem pod wrażeniem, czasami oszołomiony, a czasem nawet zaskoczony okrucieństwem jej „fortissimo”. Jest również delikatnym, wrażliwym, elastycznym wykonawcą, który może delikatnie pulsować nad klawiszami z niezmąconą gładkością oleju. ” W lutym 2013 roku Valentina Lisitsa zadebiutowała w dużej sali Berlińskiej Filharmonii, a także wystąpiła na BBC Proms w Royal Albert Hall London. W 2014 roku wystąpiła z Orchestre de Paris pod Paavo Järvim, ze Staatskapelle Dresden w Semperoper, w londyńskim Wigmore Hall i Prinzregententheater w Monachium. Najważniejsze wydarzenia z minionych sezonów to między innymi koncert całkowicie wyprzedany w Auditorio Nacional z Hiszpańską Narodową Orkiestrą, gdzie Valentina zagrała wszystkie koncerty fortepianowe, a także Rapsodię na temat Paganiniego Sergieja Rachmaninowa w jeden wieczór. Poprzedni sezon obejmował trasę z Rosyjską Państwową Filharmonią w Wielkiej Brytanii z koncertami w Londynie, Edynburgu, Cambridge i Warwick, a także tournee do Ameryki Południowej do Buenos Aires, Porto Alegre, Belo Horizonte i Rio de Janeiro. Została zaproszona do występów na wielu festiwalach, takich jak Palermo Classica Festival, Festival der Stille w Kaiserstuhl (Szwajcaria), Festival Savoy Truffle w Megeve (Francja). Valentina występowała także w RPA, Hiszpanii, Francji, Niemczech i Belgii, a także na Tajwanie. W sezonie 2018/2019 Lisitsa gra koncerty z orkiestrami w USA, Finlandii, Korei Południowej, Włoszech i Szkocji. Ponadto recitale sprowadzą ją do Ameryki Południowej (Bogota, Kolumbia i Joinville, Brazylia), Portugalii (Sintra i Porto), Włoch (Messina i Catania), Stambułu, Pragi, Paryża, Barcelony i Pekinu (NCPA). Ponadto będzie artystką-rezydentką w Internationale Musikfestspiele Saar i Palermo Classica Festival. Jej dyskografia zawiera między innymi nagrania wszystkich koncertów fortepianowych Siergieja Rachmaninowa, dzieła Chopina, Philippa Glassa, Liszta i Scriabina, a także najnowszą płytę CD „Love Story – motywy fortepianowe ze złotego wieku kina” z  muzyką filmową z lat 20. XX wieku. W 125. rocznicę śmierci Czajkowskiego w listopadzie 2018 r. DECCA wydała specjalny CD-Box: wszystkie utwory na fortepian solo Czajkowskiego nagrane przez Valentinę Lisitsę (a także kilka duetów nagranych z mężem i partnerem duetu Alexei Kuznetsoffem). Niektóre prace zostały niedawno odkryte i nigdy wcześniej nie były nagrywane. W Polsce artystka wystapila w 2012 roku w Warszawie podczas festiwalu „Chopin i jego Europa”

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej

Viktor Kuznetsov

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej powstała w 2019 roku, jako większa formacja Wrocławskiego Zespołu Solistów „Ricordanza” działającego od 2000 roku. Dyrektorem artystycznym Orkiestry jest znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow (laureat dwóch międzynarodowych konkursów skrzypcowych – im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu oraz im. Nicolo Paganiniego w Genui). Prowadzeni przez niego od wielu lat artyści (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach smyczkowych z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zalążkiem.

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej kontynuuje i rozwija muzyczną tradycję Zespołu Solistów. W swym stylu muzykowania godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i doświadczenie estradowe zbierane podczas kompleksowej edukacji. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą monolit przekładający się na jakość brzmienia i kulturę wykonawczą grupy.

Kształt i wielkość Zespołu Solistów „Ricordanza” zmieniał się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej – od kilku do kilkudziesięciu osób. Corocznie, na potrzeby Festiwalu Muzyki Wiedeńskiej tworzona była Wrocławska Orkiestra Festiwalowa pod batutą prof. Jana Ślęka. Rozwój tej idei oraz poszerzająca się działalność Filharmonii Uniwersyteckiej spowodowały usankcjonowanie stale działającej Orkiestry Symfonicznej.

Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary, co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Josef Lendvay, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson.

Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych.

Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk).

Fortepian Bösendorfer – model VC 280

Viktor Kuznetsov

Podczas koncertu „Tylko Beethoven” Valentina Lisitsa wykona 5 Koncert Fortepianowy na takim właśnie fortepianie. Artystka reprezentuje na świecie tę markę fortepianów. Fortepiany Bösendorfer to nie tylko piękne dzieła sztuki, ale także jedne z najdoskonalszych instrumentów, jakie kiedykolwiek powstały. To jedyny instrument muzyczny, który budzi tak wielki zachwyt -nie tylko swoim dźwiękiem, ale też spektakularnym wyglądem. Jako datę powstania pierwszego fortepianu podaje się rok 1711, a najstarszy dziś zachowany egzemplarz tego instrumentu pochodzi z 1720 roku. Rozwijana przez dekady konstrukcja fortepianu swoją dzisiejszą formę zawdzięcza Ludwigowi van Beethovenowi oraz londyńskiemu wytwórcy Broadwoodowi, który właśnie dla głuchnącego kompozytora stworzył instrument o trzech strunach dla każdego dźwięku oraz specjalnie zaprojektowane pudło rezonansowe. W początkach XIX wieku popularność fortepianu sięgnęła zenitu. Stał on się wówczas dominującym solowym instrumentem muzycznym, którym pozostaje do teraz. Wtedy też – 25 lipca 1928 roku – austriacki muzyk Ignaz Bösendorfer założył w Wiedniu istniejącą do dziś fabrykę fortepianów. Od samego początku wytwarzał on dzieła o najwyższej jakości – docenił to sam Cesarz Austrii, przyznając mu pierwsze w historii miano „twórcy fortepianów na dwory cesarskie i królewskie”. Instrumenty Bösendorfer są synonimem perfekcji. Zachwycają nie tylko idealnym dźwiękiem. Przyjemność słuchania ich jest równa patrzeniu na nie, bowiem każdy stworzony w tej fabryce fortepian jest absolutnym dziełem sztuki. Po ponad 190 latach doskonałość warsztatowa pracujących w firmie rzemieślników nie ma sobie równych.

SALA KONCERTOWA RADIA WROCŁAW:


Sala Koncertowa Radia Wrocław jest jedną z największych pracowni radiowych w Polsce. Na powierzchni 600 m2 mieści się pełen zespół muzyków oraz chór. Budowę Sali przeprowadzono w burzliwych latach 1939-1942. Ze względu na brak miejsc siedzących w ciągu kilku pierwszych lat publiczność Sali Koncertowej Radia Wrocław musiała podziwiać występy sceniczne na stojąco. Jakiś czas później Sala Koncertowa we Wrocławiu doczekała się upragnionej widowni na 500 osób. Doskonała akustyka oraz profesjonalne wyposażenie muzyczne wyróżniają Salę na tle innych obiektów.