Filharmonia Uniwersytecka we Wrocławiu zaprasza Państwa do udziału w koncercie dedykowanym temu jakże symbolicznemu i doniosłemu wydarzeniu. Specjalnie dobrana muzyka z pewnością przybliży Państwu w wyjątkowy sposób klimat i emocje towarzyszące tym trudnym i ważnym momentom w historii.

Przemysław Witek urodził się 3 kwietnia 1985 roku w Wałbrzychu. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w tamtejszym Zespole Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki. Od roku 2001 kształcił się pod kierunkiem prof. Alicji Kledzik, początkowo w „Szkole talentów” im. H. Wieniawskiego, a następnie w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem w 2009 roku. Studiował także w Universität der Künste w Berlinie w klasie profesora Rainera Beckera oraz w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii w klasie prof. Paulo Alvaresa. W ramach kursów mistrzowskich doskonalił swoje umiejętności pod okiem tak wybitnych pianistów, jak: Viera Nossina, Philippe Entremont, Martin Hughes oraz Paul Gulda. Obecnie Przemysław Witek prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Poznaniu (otrzymał stopień doktora oraz stanowisko adiunkta w 2015 r.), a także odbywa staż artystyczny pod kierunkiem prof. Krzysztofa Jabłońskiego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W swojej karierze zdobył wiele nagród i wyróżnień na międzynarodowych konkursach pianistycznych.
Już w wieku dziewiętnastu lat zdobył I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Rzymie (2004) oraz dwie Nagrody Specjalne na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Artur Rubinstein in memoriam” w Bydgoszczy (2004). Kolejne lata przyniosły mu I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Val Tidone (2005) iRacconigi (2006) we Włoszech, a także Nagrodę Specjalną naMiędzynarodowym Konkursie Kameralistyki im. N. Rubinsteina w Moskwie (2007). Zwieńczeniem osiągnięć konkursowych Przemysława Witka były nagrody zdobyte w 2008 roku: I miejsce i Nagroda dla Najlepszego Wirtuoza na Konkursie im. Adilii Alievy w Gaillard we Francji oraz I miejsce i Nagroda dla Najlepszego Polskiego Pianisty na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Halina Czerny Stefańska in memoriam” w Poznaniu.
Te wyjątkowe wyróżnienia ożywiły jego życie koncertowe oraz umożliwiły nagranie debiutanckiej płyty „Décadence” z utworami K. Szymanowskiego i S. Rachmaninowa, która została wydana przez Polskie Radio S. A. oraz Ponte Art Production w lutym 2011 r. Przemysław Witek dokonał również nagrań archiwalnych dzieł Karola Szymanowskiego dla Radia Watykańskiego w Instytucie Goethego w Rzymie (2004) oraz w Pałacu Leona XIII w Watykanie (2012). W roku 2014 dokonał światowego prawykonania i nagrania Sonaty fortepianowej Andrzeja Nikodemowicza dla Polskiego Radia Lublin, a także polskiego prawykonania oraz rejestracji utworów fortepianowych Mieczysława Weinberga.
Był solistą koncertów symfonicznych w Polsce, Niemczech i na Ukrainie. Koncertował z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, a także z Orkiestrami Filharmonii Dolnośląskiej,Krakowskiej, Koszalińskiej, Sudeckiej, Szczecińskiej, Świętokrzyskiej oraz z Płocką Orkiestrą Symfoniczną.Współpracował z takimi dyrygentami, jak Agnieszka Duczmal, Marek Pijarowski, Paweł Przytocki, Jacek Rogala, Ruben Silva, Marko Ivanovič, Grigorij Krasko, czy Jakub Chrenowicz. Inaugurował sezon koncertowy 2013/2014 Filharmonii Narodowej Czarnogóry, 2010/2011 Filharmonii Sudeckiej, grał podczas Finału Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku w 2009 roku.
Jako kameralista współpracował z Benedictem Klöcknerem, Jiřim Kabatem, Anną Marią Staśkiewicz,Katarzyną Budnik-Gałązką, Januszem Wawrowskim i Bartoszem Worochem.
Występował z recitalami w wielu miastach Polski oraz za granicą: w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Singapurze, Arabii Saudyjskiej, Hiszpanii, Włoszech, Belgii, Szwajcarii, Niemczech, na Ukrainie oraz w Rosji.
Był stypendystą Prezesa Rady Ministrów (2003), Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci (2004), trzykrotnym stypendystą Prezydenta Miasta Wałbrzycha (2005, 2006, 2007). oraz czterokrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2005, 2006, 2007, 2008). Przemysław Witek otrzymał Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w Dziedzinie Kultury (2009) Stypendium Artystyczne Miasta Poznania (2012) a także Stypendium organizacji DAAD (2009).Jest laureatem Nagrody Starosty Wałbrzyskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej (2011).

Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną we Wrocławiu w klasie fortepianu prof. Grzegorza Kurzyńskiego. Jest również absolwentem dyrygentury Akademii Muzycznej we Wrocławiu na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii w klasie prof. Mieczysława Gawrońskiego.

Jako pianista koncertował m.in. w Rosji, Austrii, Słowacji, Holandii i w Niemczech. Dokonał wielu prawykonań utworów wrocławskich kompozytorów. Od lat głównie zajmuje się kameralistyką. Uczestniczy jako pianista – akompaniator w kursach na terenie całego kraju. W maju 2005 roku otrzymał nagrodę specjalną dla najlepszego akompaniatora na Konkursie Muzyki XX Wieku w Warszawie. Jest pianistą grającym przede wszystkim muzykę klasyczną, ale współpracuje również z PWST we Wrocławiu, gdzie aranżuje i wykonuje szeroki zakres kompozycji związanych z piosenką aktorską.

Od 2008 roku jest dyrygentem Orkiestry Symfonicznej OSM I i II stopnia im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu. W 2009 roku ukazała się płyta wytwórni CD Accord nagrana przez Marcina Grabosza i Agatę Zubel. Na płycie znajdują się cykle pieśni Aarona Coplanda, Albana Berga i Pawła Szymańskiego oraz „Vers la flamme” Aleksandra Skriabina na fortepian solo.

Viktor Kuznetsov – Urodził się w 1963 roku w Taganrodze w rodzinie muzyków. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w czwartym roku życia u swojego ojca, wybitnego pedagoga Michala Kuzniecowa. W 1981 roku rozpoczął studia solistyczne w klasie profesora B. Kotorowicza w Konserwatorium Kijowskim. W 1986 roku został laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego w Polsce, a w 1987 roku – laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. N. Paganiniego w Genui (Włochy). Od 1991 roku artysta mieszka i pracuje we Wrocławiu. W latach 2003/04 był pomysłodawcą i organizatorem Międzynarodowego Festiwalu im. N.Paganiniego oraz Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego „Młody Wirtuoz”. Jest założycielem i Dyrektorem Artystycznym Wrocławskiego Zespołu Solistów Ricordanza oraz Wrocławskiej Orkiestry Festiwalowej. Nagrał z tymi zespołami wiele płyt CD, w tym na zamówienie Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans w 2002r. ( rekonstrukcja koncertu N. Paganiniego we Wrocławiu z 1829 roku). Na zamówienie Towarzystwa Muzycznego im. J. Zaidlera powstała płyta CD pt. „Musica Sacromontana”, która otrzymała w 2008 roku prestiżową nagrodę muzyczną „FRYDERYK”. Artysta stale koncertuje w Polsce i za granicą: w Niemczech, Norwegii, Francji, Hiszpanii, Belgii, Luksemburgu, Szwajcarii. Jego „perfekcyjny i natchniony styl gry został doceniony przez najbardziej wymagającą publiczność”(Tagesspiegel). Artysta od czasu swojego debiutu w 2004 roku w Filharmonii Berlińskiej regularnie występuje jako solista na tej prestiżowej scenie muzycznej. Wiktor Kuzniecow od 1991 roku prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej im. K.Lipińskiego we Wrocławiu. Od 2002 roku pełni funkcję wiceprezesa Wrocławskiego Towarzystwa Koncertowego. Od 2013 roku jest Prezesem Fundacji ESKM (Europejska Śieć Kultury Młodych), której głównym zadaniem jest promocja młodych utalentowanych artystów.

Wrocławski Zespół Solistów „Ricordanza” powstał we Wrocławiu w roku 2000. Stworzył go znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow. Wykształceni przez niego skrzypkowie, (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zaczynem. W swym stylu muzykowania „Ricordanza” godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej kameralnej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i często realizuje partie solowe w wykonywanych na estradzie czy nagrywanych dziełach koncertowych. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą tę wartość, jaką jest specyficzne brzmienie „Ricordanzy” i styl i jej interpretacji. Kształt i wielkość zespołu zmienia się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej. Raz więc „Ricordanza” pojawia się na estradzie jako formacja kilkuosobowa, raz jako mała orkiestra kameralna, a kiedy indziej znów – wykonując dzieła symfoniczne – jako czterdziestoosobowa orkiestra. Zespół jest wykonawcą muzyki włoskiego i niemieckiego baroku (koncertów A. Vivaldiego, T. Albinoniego, A. Corellego, J. S. Bacha), klasycyzmu i romantyzmu, a także dzieł współczesnych oraz muzyki popularnej i jazzu. Cenny element programów „Ricordanzy” stanowią działa nieznane, wydobyte z zapomnienia, a także dzieła po raz pierwszy wykonane. Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson, Tomasz Strahl, Ilia Grubert. Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych. Jako jedyna z polskich orkiestr regularnie występuje w Filharmonii Berlińskiej jako Berlińska Orkiestra Barokowa i Berlińska Orkiestra Festiwalowa. Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk). Patronem „Ricordanzy” jest Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, a jej zapleczem instytucjonalnym – Wrocławskie Towarzystwo Koncertowe.