WYSTĘPOWAŁA U NAS:

INFORMACJE O WYKONAWCY

Marika Schönberg – szwedzka sopranistka, jest wykształcona w Royal College of Music oraz w Opera College w Sztokholmie. Otrzymała wiele stypendiów i nagród; wśród nich stypendium Jenny Lind i pierwsza nagroda w konkursie Ljunggrenska dla młodych muzyków. Zadebiutowała jako Barbarina na weselu Figara w Operze Królewskiej.
Regularnie występuje w Deutsche Oper w Berlinie, Oper Leipzig, Théâtre du Capitole w Tuluzie, Gothenburg Opera i Drottningholm Palace Theatre. Wiodących role śpiewanych sopranem to Pamina w Magicznym flecie, hrabina na weselu Figara, Donna Anna w Don Giovanni, Vitellia w Tytus łagodności, Mimi w La Boheme, Antonia w łagodności Titu, Mimi w La Boheme, Antonia w przygodzie Titu, Mimi w La Boheme, Antonia w przygodzie Hoffmanna , Michaël w Carmen, Chrysothemis w Elektrze, Tania na premierze Philippe’a Hersantsa Der Schwarze Mönch, Jenny Smith w Kurt Weills Powstanie i upadek miasta Mahagonny, Irene w Rienzi, Freya w Złocie Renu, Tatyana w Eugen Onegin i tytułowa rola w Jenufa. Anne Turelove w „Rucklarens väg”, „Pierwsza dama w magicznym flecie”, Mariana w Das Liebesverbot, Freja w „Złocie Renu”, Gerhilde w Valkyrian, Marguerite w Faust i Nedda w Pajazzo.
Śpiewała Agathe w Friskytten podczas koncertów pod dyrekcją Andreasa Schüllera, Mariany w Das Liebesverbot Wagnera z Münchnerem Rundfunkorchester i Ulfa Schirmera i Gerhilde w koncertowych wykonaniach trzeciego aktu Valkyriana ze Szwedzką Orkiestrą Symfoniczną Radia pod kierunkiem Daniela Hardinga.
W kontekście koncertowym Marika Schönberg występowała z Gewandhaus Orchester, Orkiestrą Filharmonii Gdańskiej, Orchestre des Mitteldeutschen Rundfunks, Zürcher Chamber Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, Helsingborg Symphony Orchestra, Gävle Symphony Orchestra i Turku Symphony Orchestra. Jej repertuar jest szeroki i obejmuje muzykę od baroku po współczesność. Zaśpiewała IV Symfonię Sjostakovita z DalaSinfoniettanem i Ragnarem Söderlindsem Nordic Requiem z Broadcasting Orchestra w Oslo.
Marika Schönberg współpracowała z takimi reżyserami jak Peter Konwitschny i Dietrich Hilsdorf oraz dyrygenci tacy jak Sir Andrew Davies, Axel Kober, Ulf Schirmer, Marc Albrecht, Pinchas Steinberg, Christophe Rousset, Antony Bramall, Mario Venzago, Frédric Chaslin i John Axelrood.

WYSTĘPOWAŁA U NAS:

INFORMACJE O WYKONAWCY

Paulina Pfeiffer – szwedzka sopranistka, studiowała u wybitnej sopranistki dramatycznej Katariny Dalayman. Ukończyła studia w University College of Opera w Sztokholmie w grudniu 2008 r. Ukończyła także Kulturama / śpiew klasyczny i Operastudio 67. Debiutowała operowo w 2006 r. Jako Margaretha w Mefistofeles Boito w Södra Teatern w Sztokholmie.
W sezonie 2010/11 zadebiutowała w Operze Królewskiej w Sztokholmie śpiewając Mimi w La Boheme i Adalgisa w Normie, którą śpiewała również w Théâtre du Châtelet 2009/10.
W grudniu 2011 r. Paulina miała zaszczyt śpiewać na ceremonii wręczenia Nagrody Nobla w Sztokholmie.
Paulina wróciła w następnym sezonie 2011/12 do Królewskiej Opery w Sztokholmie, śpiewając Mimi w La Boheme, a także po raz pierwszy Judith w Bluebeard’s Castle.
Pojawiła się również w produkcji Malmö Opera „Sopraner” (Sopranos), koncertując po południowej Szwecji.
W 2012 roku zaśpiewała swoją pierwszą Santuzzę w Cavalleria Rusticana w Ystad Teater i swoją pierwszą Amelię w Un ballo w mascherze w Folkoperan w Sztokholmie.
Wróciła do Royal Opera w Sztokholmie w styczniu 2013 roku, aby zaśpiewać Mimi w La Boheme pod batutą Lawrence’a Renesa.
W sezonie 2013/14 zaśpiewała Judith w „Zamku Bluebeard” w Bogocie, Sifare w koncertowej wersji „Mitridate, Re di ponto” Mozarta w Sztokholmie, Marie Kroyer w produkcji Ystadoperana o szwedzkim kompozytorze Hugo Alfvénie i powróciła do Théâtre du Châtelet na nową produkcję „Kwitnącego drzewa” Johna Adama.
Seasons 2015/17 zaangażował Adalgisę w Royal Palace w Sztokholmie, sopranistkę w „Amadeus” na Spira, Cecilio w „Lucio Silla” wraz z ReBaroque Orchestra w Pałacu Królewskim w Sztokholmie, Mimi w „La Boheme” G. Pucciniego w Opera Królewska, pani Naidoo w „Satyagraha” P. Glassa w Folkoperan i Carmen w „Carmen” G. Bizeta. Recitale z „Wesendonck lieder” R. Wagnera i „Sanger vid havet” G. Nystroem.
Sezon 2017/18 obejmie rolę tytułową w „Carmen” Bizeta, solistę sopranowego w „Messa di Requiem” Verdiego, „Requiem” Fauré, „Petite Messe Solennelle” Rossiniego i koncerty świąteczne w Kungliga Operan w Sztokholmie w grudniu.
Artystka otrzymała szereg stypendiów i nagród. W 207 r. nagrodę Jenny Lind, z wyróżnieniem za „ciepły i bogaty głos, szczere promieniowanie i oczywiste i inspirujące tworzenie muzyki”. Po nagraniu Jenny Lind odbyła się letnia trasa koncertowa w Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Otrzymała także nagrodę Bernadotte Art Award. ; w 2008 r. otrzymała stypendium Fundacji Barbro Salén, a w 2010 r., stypendium Birgit Nilsson. Inne stypendia, które otrzymała, to Stypendium Bayreuth od Szwedzkiego Towarzystwa Wagnera, Stypendium Confidencen z Fundacji Anders Wall, Stypendium Muzyczne Alice Babs od Lion’s, Stypendium Gillis Bratt z Konstnärsringen, Stypendium Galöstiftelsen na studia za granicą.

WYSTĘPOWAŁ U NAS:

INFORMACJE O WYKONAWCY

Studiował w klasie wiolonczeli Kazimierza Michalika w Akademii Muzycznej w Warszawie (dyplom 1989). Następnie studiował u Tobiasa Kühne na rocznych studiach podyplomowych w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu. Doskonalił się na kursach mistrzowskich w Weimarze, Łańcucie i w Warszawie u Miloša Sadlo, Daniela Szafrana i Romana Jabłońskiego. Pracował pod kierunkiem Krzysztofa Jakowicza pogłębiając swą wiedzę o kameralistyce. Występował z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, Polską Orkiestrą Radiową, Sinfoniettą Cracovią, orkiestrą kameralną Concerto Avenna oraz niemal ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi w Polsce, pod batutą takich dyrygentów, jak Agnieszka Duczmal, Mirosław Jacek Błaszczyk, Łukasz Borowicz, Tomasz Bugaj, Henryk Czyż, Philippe Entremont, José Maria Florêncio Junior, Czesław Grabowski, Jerzy Kosek, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Paweł Przytocki, Zygmunt Rychert, Jerzy Salwarowski, Tadeusz Strugała, Jerzy Swoboda, Tadeusz Wojciechowski i Sławek A. Wróblewski. Współpracuje z Krzysztofem Jakowiczem oraz Kwartetem Wilanów i Kwartetem Śląskim, Royal String Quartet, Kwartetem Prima Vista. Jest wraz pianistą Krzysztofem Jabłońskim współzałożycielem duetu Chopin Duo. W 1993 wykonywał koncert wiolonczelowy Witolda Lutosławskiego w obecności kompozytora pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka. W 2005 roku wystąpił w pol­skim pra­wy­ko­na­niu II Kon­certu wio­lon­cze­lo­wego Pio­tra Mossa na Festi­walu Pra­wy­ko­na­ń wraz z Naro­dową Orkie­strą Sym­fo­niczną Pol­skiego Radia. Koncertował w Finlandii, Szwajcarii, Niemczech, Czechach, Austrii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, na Ukrainie i Białorusi, w Kuwejcie i Izraelu oraz Kanadzie i Japonii. Tomasz Strahl prowadzi kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech i Japonii. Od 2001 ma tytuł profesora. Prowadzi klasę wiolonczeli w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Był prodziekanem, a w 2012 został wybrany na dziekana Wydziału Instrumentalnego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina na czteroletnią kadencję. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, CBC Radio w Kanadzie i Telewizji Polskiej. Jego dyskografia liczy szereg płyt z muzyką solową i kameralną nagrywaną dla wielu wytwórni w kraju i za granicą.

WYSTĘPOWAŁA U NAS:

INFORMACJE O WYKONAWCY

Valentina Lisitsa – nazywana także „Królową Rachmaninowa” jest nie tylko pionierką w dziedzinie promowania muzyki klasycznej w erze mediów społecznościowych, takich jak portal YouTube, ale co ważniejsze, jest pierwszą artystką klasyczną, która przekształciła swój sukces internetowy w globalną karierę koncertową w głównych ośrodkach muzycznych Europy, USA, Ameryki Południowej i Azji. Z ponad 180 milionami odsłon YouTube i około 400 000 subskrybentami jej kanału, Valentina Lisitsa jest jednym z najczęściej oglądanych klasycznych muzyków w Internecie, wykorzystując innowacje cyfrowe do realizacji artystycznych celów. Pod wrażeniem sukcesu osiągniętego w serwisie YouTube, włodarze Royal Albert Hall, w bezprecedensowym kroku, otworzyli podwoje słynnej Sali koncertowej dla londyńskiego debiutu Valentiny 19 czerwca 2012 roku. Spektakularny recital przed 8000 widzów w czerwcu 2012 roku stanowił przełom w rozwoju jej międzynarodowej kariery. Słuchacze mieli możliwość wcześniejszego głosowania online na preferowany przez siebie program, co stało się jednym ze „znaków towarowych” Valentiny Lisitsy. Wytwórnia DECCA zawarła z Lisitsą ekskluzywny kontrakt, w wyniku którego koncert w Rogal Albert Hall stał się pierwszym transmitowanym na żywo w jakości HD takim wydarzeniem na platformie Google. Zrealizowane nagranie było także międzynarodowym debiutem fonograficznym w portfolio artystki, ukazując się na całym świecie na CD i DVD.

Valentina Lisitsa – pianistka urodzona w Kijowie. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła już w wieku 3 lat. Studiowała w Konserwatorium w Kijowie pod kierunkiem Ludmilly Tsvierko. Wieloaspektowość jej olśniewającej gry sprawia, że Lisitsa czuje się swobodnie w rozległym repertuarze, od Bacha i Mozarta po Szostakowicza i Bernsteina; sam repertuar orkiestrowy obejmuje ponad 40 koncertów. Ma szczególne upodobanie do muzyki Rachmaninowa i Beethovena i każdego roku poszerza swój rozległy repertuar. Washington Post Online napisał o artystce: „To uderzające, że jej gra jest stosunkowo prosta. „Prosto” to nieodpowiedni termin na wirtuozerię. Nie rozrywa muzyki. Nie stara się kreować osobowości, a tym bardziej narzucić jej poprzez grę. Oferuje odbiór zasadniczo szczery i bezpośredni, gdy przeniknie się przez satynowe zasłony gry „piano” i grzmoty „forte”. Czujesz, że słyszysz wybitnego wykonawcę, ale także dostajesz poczucie tego, czym jest ten kawałek, a nie jak gra go Lisitsa. Byłem pod wrażeniem, czasami oszołomiony, a czasem nawet zaskoczony okrucieństwem jej „fortissimo”. Jest również delikatnym, wrażliwym, elastycznym wykonawcą, który może delikatnie pulsować nad klawiszami z niezmąconą gładkością oleju. ” W lutym 2013 roku Valentina Lisitsa zadebiutowała w dużej sali Berlińskiej Filharmonii, a także wystąpiła na BBC Proms w Royal Albert Hall London. W 2014 roku wystąpiła z Orchestre de Paris pod Paavo Järvim, ze Staatskapelle Dresden w Semperoper, w londyńskim Wigmore Hall i Prinzregententheater w Monachium. Najważniejsze wydarzenia z minionych sezonów to między innymi koncert całkowicie wyprzedany w Auditorio Nacional z Hiszpańską Narodową Orkiestrą, gdzie Valentina zagrała wszystkie koncerty fortepianowe, a także Rapsodię na temat Paganiniego Sergieja Rachmaninowa w jeden wieczór. Poprzedni sezon obejmował trasę z Rosyjską Państwową Filharmonią w Wielkiej Brytanii z koncertami w Londynie, Edynburgu, Cambridge i Warwick, a także tournee do Ameryki Południowej do Buenos Aires, Porto Alegre, Belo Horizonte i Rio de Janeiro. Została zaproszona do występów na wielu festiwalach, takich jak Palermo Classica Festival, Festival der Stille w Kaiserstuhl (Szwajcaria), Festival Savoy Truffle w Megeve (Francja). Valentina występowała także w RPA, Hiszpanii, Francji, Niemczech i Belgii, a także na Tajwanie. W sezonie 2018/2019 Lisitsa gra koncerty z orkiestrami w USA, Finlandii, Korei Południowej, Włoszech i Szkocji. Ponadto recitale sprowadzą ją do Ameryki Południowej (Bogota, Kolumbia i Joinville, Brazylia), Portugalii (Sintra i Porto), Włoch (Messina i Catania), Stambułu, Pragi, Paryża, Barcelony i Pekinu (NCPA). Ponadto będzie artystką-rezydentką w Internationale Musikfestspiele Saar i Palermo Classica Festival. Jej dyskografia zawiera między innymi nagrania wszystkich koncertów fortepianowych Siergieja Rachmaninowa, dzieła Chopina, Philippa Glassa, Liszta i Scriabina, a także najnowszą płytę CD „Love Story – motywy fortepianowe ze złotego wieku kina” z muzyką filmową z lat 20. XX wieku. W 125. rocznicę śmierci Czajkowskiego w listopadzie 2018 r. DECCA wydała specjalny CD-Box: wszystkie utwory na fortepian solo Czajkowskiego nagrane przez Valentinę Lisitsę (a także kilka duetów nagranych z mężem i partnerem duetu Alexei Kuznetsoffem). Niektóre prace zostały niedawno odkryte i nigdy wcześniej nie były nagrywane. W Polsce artystka wystąpila w 2012 roku w Warszawie podczas festiwalu „Chopin i jego Europa”.

Fragment koncertu „Tylko Bethoven” – 20.06.2019