„Tylko Beethoven”– z cyklu „Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu”
Data: 20 czerwca 2019 godz. 19.00
Miejsce: Sala Koncertowa Radia Wrocław
Cena Biletu: parter – I miejsca – 90 zł , II miejsca – 70 zł , balkon plus strefa VIP – 150 zł (bufety gratis)
Ilość Miejsc: 500
Miejsca: Numerowane
Organizator: Filharmonia Uniwersytecka we Wrocławiu
Partnerzy Koncertu:
Yamaha Music Europe Sp. z o.o. Oddział w Polsce
Mi-Studio
Marka Carte D’or
Sofitel Wroclaw Old Town
Marka Schöller
WEX Facility Management Sp. z o.o.
Orliman PL Sp. z o.o.
Restauracja Letnia
Filharmonia Uniwersytecka we Wrocławiu zaprasza na niezwykły ze względu na repertuar, jak i wykonawców koncert p.t. „Tylko Beethoven” – z cyklu „Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu” w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Uniwersyteckiej. Gościem specjalnym koncertu jest mega gwiazda – Valentina Lisitsa – fortepian – USA, drugi raz w Polsce i pierwszy raz w koncercie muzyki Beethovena. Wybrane utwory nie były jeszcze wykonywane w Polsce łącznie na jednym koncercie.
Program koncertu:
Cz. I
Ludwig van Beethoven – VII Symfonia A-dur op. 92
Przerwa ok. 15 min.
Cz. II
Ludwig van Beethoven – V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73
Valentina Lisitsa – fortepian
Wykonawcy koncertu:
Valentina Lisitsa – fortepian, USA
Andrej Nikolaev – dyrygent, Szwecja – Opera Królewska w Sztokholmie
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej we Wrocławiu
INFORMACJE O WYKONAWCY:
Valentina Lisitsa
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej powstała w 2019 roku, jako większa formacja Wrocławskiego Zespołu Solistów „Ricordanza” działającego od 2000 roku. Dyrektorem artystycznym Orkiestry jest znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow (laureat dwóch międzynarodowych konkursów skrzypcowych – im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu oraz im. Nicolo Paganiniego w Genui). Prowadzeni przez niego od wielu lat artyści (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach smyczkowych z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zalążkiem.
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej kontynuuje i rozwija muzyczną tradycję Zespołu Solistów. W swym stylu muzykowania godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i doświadczenie estradowe zbierane podczas kompleksowej edukacji. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą monolit przekładający się na jakość brzmienia i kulturę wykonawczą grupy.
Kształt i wielkość Zespołu Solistów „Ricordanza” zmieniał się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej – od kilku do kilkudziesięciu osób. Corocznie, na potrzeby Festiwalu Muzyki Wiedeńskiej tworzona była Wrocławska Orkiestra Festiwalowa pod batutą prof. Jana Ślęka. Rozwój tej idei oraz poszerzająca się działalność Filharmonii Uniwersyteckiej spowodowały usankcjonowanie stale działającej Orkiestry Symfonicznej.
Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary, co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Josef Lendvay, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson.
Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych.
Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk).
Fortepian Bösendorfer – model VC 280
Podczas koncertu „Tylko Beethoven” Valentina Lisitsa wykona 5 Koncert Fortepianowy na takim właśnie fortepianie. Artystka reprezentuje na świecie tę markę fortepianów. Fortepiany Bösendorfer to nie tylko piękne dzieła sztuki, ale także jedne z najdoskonalszych instrumentów, jakie kiedykolwiek powstały. To jedyny instrument muzyczny, który budzi tak wielki zachwyt -nie tylko swoim dźwiękiem, ale też spektakularnym wyglądem. Jako datę powstania pierwszego fortepianu podaje się rok 1711, a najstarszy dziś zachowany egzemplarz tego instrumentu pochodzi z 1720 roku. Rozwijana przez dekady konstrukcja fortepianu swoją dzisiejszą formę zawdzięcza Ludwigowi van Beethovenowi oraz londyńskiemu wytwórcy Broadwoodowi, który właśnie dla głuchnącego kompozytora stworzył instrument o trzech strunach dla każdego dźwięku oraz specjalnie zaprojektowane pudło rezonansowe. W początkach XIX wieku popularność fortepianu sięgnęła zenitu. Stał on się wówczas dominującym solowym instrumentem muzycznym, którym pozostaje do teraz. Wtedy też – 25 lipca 1928 roku – austriacki muzyk Ignaz Bösendorfer założył w Wiedniu istniejącą do dziś fabrykę fortepianów. Od samego początku wytwarzał on dzieła o najwyższej jakości – docenił to sam Cesarz Austrii, przyznając mu pierwsze w historii miano „twórcy fortepianów na dwory cesarskie i królewskie”. Instrumenty Bösendorfer są synonimem perfekcji. Zachwycają nie tylko idealnym dźwiękiem. Przyjemność słuchania ich jest równa patrzeniu na nie, bowiem każdy stworzony w tej fabryce fortepian jest absolutnym dziełem sztuki. Po ponad 190 latach doskonałość warsztatowa pracujących w firmie rzemieślników nie ma sobie równych.
SALA KONCERTOWA RADIA WROCŁAW:
Sala Koncertowa Radia Wrocław jest jedną z największych pracowni radiowych w Polsce. Na powierzchni 600 m2 mieści się pełen zespół muzyków oraz chór. Budowę Sali przeprowadzono w burzliwych latach 1939-1942. Ze względu na brak miejsc siedzących w ciągu kilku pierwszych lat publiczność Sali Koncertowej Radia Wrocław musiała podziwiać występy sceniczne na stojąco. Jakiś czas później Sala Koncertowa we Wrocławiu doczekała się upragnionej widowni na 500 osób. Doskonała akustyka oraz profesjonalne wyposażenie muzyczne wyróżniają Salę na tle innych obiektów.